Madame

  Autorem powieści pt.,,Madame” jest Antoni Libera-polski pisarz,

reżyser teatralny, krytyk literacki oraz znawca twórczości Samuela Becketta urodzony w latach 50 XX w. Swoje wykształcenie polonistyczne zdobył na Uniwersytecie Warszawskim. Uzyskał wiele nominacji i odznaczeń m.in. odznaczenie przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaczenie złotym i srebrnym medalem ,,Zasłużony Kulturze Gloria Artist”.

             Powieść ,,Madame” wydano w 1998 r. Została wyłoniona po publikacji w I edycji konkursu na powieść przeprowadzonego przez wydawnictwo Znak. Wielu krytyków pochwaliło książkę za językowe bogactwo oraz elegancję. Powieść otrzymała nagrodę im. Andrzeja Kijowskiego.

,,Madame” możemy odbierać jako wyraz pewnego rodzaju buntu autora wobec literatury. Książka przedstawia licealne życie pewnego maturzysty, który jest znudzony otaczającym go światem. Młodzieniec jest bardzo ambitny, ma artystyczne aspiracje i przewyższa poziomem swoich rówieśników. Szarą rzeczywistość maturzysty przełamuje pojawienie się tajemniczej kobiety, która zostaje dyrektorką liceum. Bohater zauroczony tytułową Madame, próbuje zdobyć jak najwięcej informacji o swojej nauczycielce.

Postaci są bardzo interesujące i nieschematyczne. Sama nauczycielka zwana również jako ,,Królowa lodu” uchodzi za kobietę niedostępną, oschłą i pełną elegancji. Tym bardziej zaskakujące jest jej podejście do ucznia. Natomiast licealista wykazuję się ogromną dojrzałością, ambicjami oraz determinacją. Jest bardzo barwną postacią, którą odebrałam w sposób motywujący. Fabuła nie jest monotonna i oklepana. Zaskakiwała mnie na każdym kroku. Brak w niej przypadkowych elementów, a wszystkie wątki doskonale komponują się w zgraną całość.

,,Madame” to książka, która nada się zarówno dla doświadczonych czytelników, jak i tych początkujących. Autor ,,przemyca” wiele ukrytych znaczeń, żartów oraz nawiązań, a także mądrych sentencji- według mnie jest to jedna z największych zalet tej książki.

Cała utwór w moim odczuciu jest fenomenalny, zaczynając od postaci, a kończąc na post scriptum, które jest doskonałym nawiązaniem do wątku zawartego w lekturze. Jedynym minusem powieści Antoniego Libery jest zakończenie, które pozostawiło we mnie lekki niedosyt, choć możliwe, że dla niektórych będzie ono zaletą.

                                                                                                                    M. P.

---