Czterystustronowa
niemalże wspaniałość- o tym jak Danielle Jensen w książce średniej długości,
zawarła prawie wszystko, co dobre fantasy powinno posiadać.
„Królestwo Mostu” autorstwa Danielle L. Jensen wpadło w me ręce podczas mojego comiesięcznego rytuału- kupowania w Empiku paru książek fantasy, aby potem trafiły, chwaląc się, do mej pokaźnej kolekcji. Wybierając ją na stronie internetowej, nie miałam jeszcze pojęcia, że trafię na coś tak dobrego.
Czy wam też zawsze wydaje się, że niektóre książki wypożyczone przez mamę okażą się kompletną porażką, zwykłym czytadłem, wydanym po to by zarabiać pieniądze na ludziach, którzy w gatunku fantasy są nowi? Nie mam pojęcia dlaczego, ale ja zawsze mam takie wrażenie. Czy kiedykolwiek moje obawy się potwierdziły? Szczerze mówiąc - nigdy. Tak jak w przypadku książki „Księżniczka popiołu" autorstwa Laury Sebastian.
„Brałem do
ręki bez najmniejszych oczekiwań, a odkładałem z poczuciem, że dostałem więcej,
niż należało się spodziewać. [...] - Young Adult Hollywood.
W stu procentach zgadzam się ze słowami powyżej. Gdy moja zaufana
bilbliotekarka postawiła przede mną postapokaliptyczne fantasy, myślałam, że
sobie ze mnie dworuje - zna mnie bowiem dosyć dobrze i wie, że jestem
sceptycznie nastawiona do tego gatunku. Ta jednak wcisnęła mi w ręce trzy
średniej grubości tomy i dodała z uśmiechem, abym dała im szansę.
"Dawno, dawno temu, w pałacu w nadmorskim księstwie mieszkało dwanaście
pięknych sióstr, które nie znały żalu, strachu i łez" - tak brzmiałby
wstęp do pięknej baśni o siostrach Thaumas, gdyby nie klątwa i niesamowita
opowieść Erin A. Craig.
„Dom soli i łez” był swego rodzaju odskocznią od fantastyki bazującej na idei wojny lub odległej misji, do której dążą bohaterzy. Zamiast mieczy, polityki i dalekich podróży dostałam piękny dwór, ciekawe obrzędy i zagadkę, której rozwiązania nie mogłam się doczekać.
Niedawno obejrzałam bardzo ciekawy spektakl pod tytułem „Wizyta starszej pani” w reżyserii Waldemara Krzystka. Scenariusz sztuki został opracowany na podstawie tragikomedii o tym samym tytule autorstwa szwajcarskiego pisarza Friedricha Dürrenmatta. W oryginalnej wersji została ona po raz pierwszy wystawiona 29 stycznia 1956 roku w Zurychu. Dzieło prawie od razu okazało się światowym sukcesem i tym samym przyniosło Dürrenmattowi ogromne zyski. Przedstawienie teatralne zawiera w sobie elementy nawiązujące do motywów winy i kary, jak i również zemsty i ofiary.
Problemy z komunikacją w rodzinie. Temat, który jest chyba dla większości z nas znany aż za dobrze, czy to z własnych doświadczeń, czy z pokaźnej liczby serialowych „tasiemców” transmitowanych w telewizji. W przeciwieństwie do komercyjnych tytułów o tej tematyce, w „Daily soup” nie znajdziemy wesołej ścieżki dźwiękowej, jasnego radosnego światła i lokowania produktów ( nielicząc Stasinej wzmianki o cukierkach Kasztankach), jednak charakterystyczny dla motywu rodziny humor pozostaje.
Ostatnio pojawia się dużo głośnych produkcji, zarówno polskich, jak i zagranicznych, poruszających temat kościoła. W 2016 roku premierę miał mini serial „Młody papież”, któremu udało się zgromadzić grono fanów i cztery lata później doczekał się on kontynuacji pod tytułem „Nowy papież”, a i ta część ma nie być ostatnią, bowiem reżyser Paolo Sorrentino w jednym z wywiadów zdradził, że ma już pomysł na trzeci sezon. W 2018 roku całą Polską zatrząsnął „Kler” Wojciecha Smarzowskiego, który oprócz licznych nagród i wyróżnień na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, wywołał sporo kontrowersji i był przez jakiś czas tematem nr 1, nie tylko dla krytyków filmowych czy miłośników kina, ale właściwie wszystkich Polaków. Wypowiadali się na jego temat nawet ci, co go nie oglądali. Nic więc dziwnego, że i w tym przypadku ma nastąpić kontynuacja. No i nadchodzi rok 2019, a wraz z nim - trzy kolejne pozycje. Najpierw „Dwóch papieży”- film nominowany do prestiżowych nagród w wielu kategoriach, później „Tylko nie mów nikomu” film dokumentalny Tomasza Sekielskiego, który wywołał jeszcze większe emocje niż „Kler” i w 2019 był najpopularniejszym polskim filmem w serwisie Youtube. Upływają niespełna cztery miesiące od publikacji Sekielskiego i pojawia się „Boże Ciało” Jana Komasy i znowu jest „szał”.
Czym jest AKIRA? Akira, dla niektórych to arcydzieło cyberpunku i filmu animowanego. Dla innych przeceniany bałagan, który obrósł niezasłużoną legendą. Zdania są podzielone. Jednak większość krytyków zgadza się z jednym. Film jest klasyką, którą fani japońskiej animacji powinni poznać. Tak samo jak fani science fiction.
„Wielki Gatsby” jest jedną z powieści amerykańskiego pisarza Francisa Scotta Fitzgeralda. Książka została wydana w roku 1925, a jej akcja rozgrywa się w lecie 1922 roku, nawiązując swą tematyką do epoki jazzu, jak nazywa okres lat 20. sam Fitzgerald. Pomimo niewielkiej sławy, jaką mógł poszczycić się „Wielki Gatsby” za życia Fitzgeralda (który to zaliczał się do pisarzy tzw. straconego pokolenia), powieść zyskała na popularności w latach 50. XX wieku, a także doczekała się pięciu ekranizacji.
